سخنی با او و شعری از استاد رائفی پور

ما به اندازه اون غلام سیاهم نیستیم 

یه شب تا صبح شمشیر تیز کرد

به میدان رفت وقتی برگشت ...

از تشنگی از خونی که رفته بود بی هوش به زمین افتاد 

یهویی یه حرارتی یه طماعی اونو به هوش آورد

نگاه کرد دید امامش گونه بر گونش چسبیده

...........................اللهم عجل لولیک الفرج..............................

دل یارانت خون است مانند دلت.... بیا تا خون در خون نشود:(((الهی ظهورشو نزدیک بگردان

آیا آهنگ گوش دادن حرامه؟!...